Kolejna, czwartą już pozycję z cyklu "Klasyka Architectura Militaris", tym razem dzieło pułkownika M. I. Błochina poświęcona jest fortyfikacji europejskiej początkowego okresu II wojny światowej. Choć wydana w ZSRR, nie traktuje ona tylko o umocnieniach z którymi bezpośrednio zetknęła się Robotniczo Chłopska Armia Czerwona, lecz ujmuje problem ogólniej, bogato korzystając głównie z niemieckich doświadczeń pierwszego okresu wojny. Warto też zauważyć, iż mimo iż jest to podręcznik wojskowy, to styl Autora i zawarte w publikacji informacje sprawiają, że pozycja ta jest interesujące nie tylko dla zakochanych w betonie miłośników dawnych budowli obronnych. W celu zachowania klimatu oryginału, świadomie zachowaliśmy część zastosowanych przez Autora określeń rodem ze stalinowskiej propagandy ("białofinowie", "oswobodzenie Biało-rusi" itp.), opisują je stosownymi przypisami. Odnośnie specyficznej terminologii fortecznej konsekwentnie zastosowaliśmy terminy występujące w krajowej literaturze przedmiotu - równocześnie w tekście wyraźnie zaznaczając jak brzmiał termin oryginalny, aby uniknąć rażących w języku Polskim "Dotów" i "Dzotów" Ponieważ w oryginalnej publikacji występowały tylko plany, schematy oraz grafiki, posta-nowiliśmy ożywić niniejsze wydanie ilustracjami obrazującymi tekst, nie koncentrując się na jakim konkretnym kraju, lecz starając się pokazać najbardziej charakterystyczne elementy odnośnie konstrukcji europejskich fortyfikacji, przeszkód, zasad maskowania oraz zdobywa-nia i niszczenia umocnień. Cena pozycji w przedpłacie - 13 PLN Nakład ograniczony !
Koło terenowe „Przedmoście Warszawa” skupia miłośników fortyfikacji z okolic Warszawy, zainteresowanych rewitalizacją umocnień „Przedmościa Warszawa”. Szczególnie na uwadze mieliśmy, mamy i mieć będziemy zespół dwóch, najlepiej zachowanych na tej pozycji niemieckich schronów bojowych, znajdujących się na Dąbrowieckiej Górze, w gminie Karczew. Naszym celem jest ich wyremontowanie i wyposażenie, wraz z zagospodarowaniem terenu wokół obiektów, z przeznaczeniem na Muzeum Fortyfikacji Przedmościa Warszawa.
|
Informujemy Szanownych Czytelników, że wydawnistwo Forteca przygotowuje nową publikację autorstwa j.Chorzępy i W.Nadolnego Publikacja poświęcona polskim fortyfikacjom lekkim, budowanym masowo w 1939 r. celem obrony granic II Rzeczypospolitej. W publikacje będzie omówiona geneza powstania tych budowli na tle innych fortyfikacji europejskich, organizacja robót i technologia budowy. Omówione zostaną wszystkie typy obiektów występujących w "Instrukcji Saperskiej - Umocnienia Polowe" i różnice konstrukcyjne występujące w pasie poszczególnych Armii. Opisane zostaną też konstrukcje specjalne nie występujące we wspomnianej "Instrukcji...", wspomagające linie obronne budowle drewniano - ziemne oraz podstawowe zasady maskowania. Nie zabraknie też informacji o stosowanym w schronach wyposażeniu i uzbrojeniu. Cena pozycji w przedpłacie - 20 PLN
Żaden przeciwatomowy schron rządzących nie dorównuje podziemnemu Pekinowi 
Nigdy nie wiadomo, gdzie Saddam Husajn, dyktator Iraku, spędzi kolejną noc. Jego pełne przepychu pałace - ma ich ponad 70 - to samowystarczalne miasteczka wyposażone w bunkry przeciwatomowe. Prezydent Chin Jiang Zemin odziedziczył w schedzie po Mao Tse-tungu podziemne miasto, które jest niemal lustrzanym odbiciem naziemnego. W ogromnej sieci bunkrów pod Pekinem, gdzie może się schronić prawie 5 mln ludzi, są sklepy, fabryki, szkoły, a nawet kina. W pobliżu Biełoriecka (w górze Jamantau na Uralu) wybudowano rosyjski bunkier dowodzenia. Na powierzchni są to tylko niewielkie zabudowania, a pod ziemią kompleks wielkości Waszyngtonu. Już kilkanaście minut po ataku na USA 11 września 2001 r. prezydent Bush znajdował się na pokładzie Air Force One, który kierował się do bazy Barksdale w Luizjanie. W samolocie Bush nakazał ewakuację Pentagonu, Białego Domu, Kapitolu, Sądu Najwyższego i CIA - w sumie 20 tys. osób. W Barksdale prezydent spędził dziesięć minut. Potem jego samolot skierował się do Dowództwa Strategicznych Sił Powietrznych w Offut w stanie Nebraska (2 tys. km od Waszyngtonu). W tej bazie znajdują się bombowce strategiczne i międzykontynentalne pociski balistyczne. Wiceprezydent Dick Cheney z prawie setką urzędników został przewieziony do bunkrów Mount Weather w Wirginii i Raven Rock w Pensylwanii. Stamtąd miał przewodzić "administracji cieni". Rozpoczęła się operacja nazwana "Dzień sądu ostatecznego".
|