Jak się dziś dowiedzieliśmy za sprawą Naszego kolegi z forumTomasza Nowaka (Qrrr) baza przestaje istnieć! Oficjalnie wojsko przekazuje teren dla Lasów Państwowych które nie życzą sobie na własnym terenie żadnych budynków.

Kolega pojechał w teren i wykonał kilka fotografii co się tam dzieje. Na miejscu zastał wszelkiej maści sprzęt do  rozbijania, niszczenia i kruszenia betonu!

Jak stwierdził T.Nowak - ?Pozostał tylko obiekt podziemny do przechowywania głowic- mają go jakoś  inaczej załatwić - wszystko inne to już historia.

Najgorsze jest to, że w w Gazecie Lubuskiej z grudnia 2009 roku możemy przeczytać o planach zagospodarowania obiektu przez gminę Sulęcin ?(...) Edyta Suszek-Kluszczyk z referatu promocji magistratu w Sulęcinie mówiła, że miasto zamierza odrestaurować część obiektów i w dawnej bazie utworzyć trasę turystyczno-militarną, aby można ją było zwiedzać z przewodnikiem. ? 

Co niestety już nigdy nie zostanie zrealizowane, tym samym władze lokalne strzelają sobie już nie w kolano ale w głowę pozbawiając turystów atrakcji a lokalną ludność możliwości zarobienia pieniędzy. Tak w dzisiejszych czasach dba się o historię.

Co będzie następne na liście urzędasów???

Kolejnego dnia przymierzamy się do odwiedzenia tej samej mierzei ,ale droga lądowa. Po drodze przejeżdżamy przez Mikołajew coby zrobić zakupy. Nie wiem ile nam zejdzie na kosie i czy tam Beda sklepy. Przyda sie trochę żarcia, wina a Jarek postanawia zakupić lokalna kartę do telefonu aby mieć Internet. Pani w budce poleca mu siec ?life:)? bo ponoć ma najtańsze polaczenia. Sprawa wydaje się pozornie bardzo prosta: kupuje się kartę, cos tam zdrapuje, wpisuje jakiś kod w telefon i jeszcze pani musi gdzieś zadzwonić i odblokować i już można szaleć po necie o każdej godzinie dnia i nocy.
Ale to nie jest koniec tej historii... Ta historia trwa dalej... Bo Internetu jak nie było tak nie ma... Babka z budki uzbraja się w najmądrzejsza ze swoich min pt: ?jestem profesjonalna i na wszystkim się znam? i zaczyna zapamiętale Dziuba w klawiaturze jarkowego aparatu i wykonywać tajemnicze telefony. Nadal bez efektu. Okazuje się , ze trzeba w telefon wpisywać jakieś kombinacje literowo-cyfrowe pod nazwy użytkownika, jakieś hasła, kody dostępu , które przychodzą skądś semesami. Początkowo staramy się pomoc Jarkowi w miarę naszych możliwości: ja próbując wydobyć z pani co gdzie wpisać, a Marcin i toperz rozważając rożne funkcje budowy systemów komórkowych. Mija godzina, półtorej...